Społeczna misja pisarza, według Zielińskiego, to przede wszystkim prawda - odpowiedzialność - powołanie. To brzmi niemal jak fragment przesłania polskich poetów - wieszczów. Zieliński w rozmowie z Leszkiem Żulińskim jednoznacznie określa tradycję swojego pisarstwa: "Wyrosłem w języku, tradycji i kulturze Polskiej. Tego nie próbowałem się pozbyć, a gdybym próbował, to nic bym nie wskórał, bo moja głowa - nawet po 40 latach emigracji - pełna jest wersów Mickiewicza, Słowackiego Norwida, Gałczyńskiego, Szymborskiej (...) Trylogia Sienkiewicza to prawie moje wyznanie wiary, chociaż Wołodyjowski pobrzękuje szabelką, a ja nie znoszę wojska ani bitew.