Adam Zieliński odróżnia emigrację ze względów politycznych od zarobkowej; tułaczy los do odległej Ameryki "za chlebem" podjęli już nasi dziadowie. Współczesni Polacy też udali się na tułaczkę w trosce o lepszy byt dla siebie i swoich rodzin. W Garbatym świecie autor tak to okreslił: "Jak Europa długa i szeroka, widzi się wszędzie tych samych współczesnych Cyganów, tę nowożytną odmianę Żydów - wiecznych tułaczy, którzy uganiają się za groszem, z tą jedną różnicą, że dzisiaj są to Polacy. My jesteśmy nowymi Żydami w diasporze, tyle, że maszerujemy innaczej niż Żydzi, ponieważ oni zawsze trzymali się razem, podczas gdy my..." Tak oto topos Żyda Wiecznego Tułacza zyskał niespodziewanie "przedłużenie" i objął współczesne pokolenia Polaków. Żaden z pisarzy polskich nie określił tego naszego narodowego losu tak dobitnie i trafnie, jak Zieliński.

Adam Zieliński, który jest sumieniem naszych czasów nie mógł pominąć bolesnego doświadczenia holocaustu. Pisarz nie uchyla się od tematów trudnych, w swej twórczości przypomina epizody historii i upomina czytelnika.